🍁🍁புதிய பார்வை🍁🍁
'தன் மீது யாருக்கும்
பிரியம் இல்லை,
தன்னை சுற்றி
இருப்பவர்கள்
யாரும் சரியில்லை,
கடவுளுக்கும் கூட
கண் இல்லை' என்று
புலம்பிக்கொண்டு,
தற்கொலை செய்யும் எண்ணத்தில்
ஒரு பெண்...
தான்
குடியிருக்கும்
8 வது மாடியில்
இருந்து குதிக்க
தயாரானாள்.
கடவுள் அவளுக்கு
ஒரு 'வாய்ப்பை'
வழங்கினார்.
அதாவது
விழும் நேரத்தை
அதிகப்படுத்தி
'மெதுவாக
விழுமாறு'
ஏற்பாடு செய்தார்.
மேலும்
விழும்போது
ஒவ்வொரு மாடி
ஜன்னலில் நடக்கும்
நிகழ்வினை 'சில
நொடிகள் பார்க்கும்
வகையில்' அந்த
ஏற்பாடு இருந்தது.
பெண் மாடியில்
இருந்து குதித்தாள்.
7 வது மாடியில்
இரண்டு கைகளும்
இல்லாத ஒரு நபர்,
தன் கால்களால்
படம் வரைந்து
கொண்டிருந்தார்.
6 வது மாடியில்
ஒரு பெண்,
கண்கள் இல்லாத
தன் குழந்தைக்கு,
இன்முகத்துடன்
சோறு ஊட்டி
கொண்டிருந்தாள்.
5 வது மாடியில்
ஒரு புருஷன்
தன் மனைவிக்கு,
சமையலில்
உதவி செய்து
கொண்டிருந்தார்.
இப்படி
ஒவ்வொரு மாடி
ஜன்னலிலும்
மனிதர்கள்
மகிழ்ச்சியாய்
இருந்ததை
இவள் பார்த்தாள்.
'வாழ்க்கையில்
எத்தனையோ
'இல்லை'
என்றாலும்...
'மகிழ்ச்சி' என்று
ஒன்றை வைத்து,
இன்பமாய்
வாழ்பவர்கள்,
இருக்கத்தான்
செய்கிறார்கள்.
நான் தான்
அவசரப்பட்டு,
யாரையும் புரிந்து
கொள்ளாமல், இந்த
தற்கொலையை
செய்து விட்டோமோ'
என எண்ணி
வருத்தம்
அடைந்தாள்.
இதற்குள் அவள் உடல்
தரை தளம் அருகில்
வந்தது.
மிக சரியாக
அந்த நேரம் பார்த்து,
இலவம்பஞ்சினால்
செய்யப்பட்ட
மெத்தைகள் தாங்கிய,
விற்பனை செய்யும்
வாகனம் ஒன்று,
அந்த கட்டிடம் முன்பு
வந்து நின்றது.
வண்டி வந்து
நிற்பதற்கும்,
அந்த பெண் உடல்,
அந்த மெத்தைகள்
மேல் விழுவதற்கும்,
மிக சரியாக இருந்தது.
அந்த பெண் சிறு
அடிகூட படாமல்,
'தெய்வாதீனமாக'
பிழைத்து கொண்டாள்.
இது ஒரு கற்பனை
கதையாக கூட
இருக்கட்டும்.
இதில் ஒரு கருத்து
உள்ளது.
சோதனைகள்
வேதனைகள்
இல்லாத மனிதன்
இந்த பூமியில்
இல்லை.
இவைகள்
ஒரு மனிதனின்
மதிப்பை உயர்த்துமே
தவிர தாழ்த்தாது.
மேலும்...
அவமானங்கள்
தோல்விகள்
காரணமாக...
தற்கொலை
என்னும் முடிவு
எடுக்கப்படும்
சூழ்நிலையில்...
அதை இந்த
தரணி தாங்காது...
'யாரிடம்
குறை இல்லை
யாரிடம்
தவறில்லை
வாழ்வது
ஒரு முறை
வாழ்த்தட்டும்
தலைமுறை
வா...நீ... வா...'
என்னும்
வரிகளுக்கு
ஏற்ப...
வாங்க...
ஜாலியா
ஒருமுறை
வாழ்ந்து
பார்க்கலாம்.
*அன்புடன்*
*இனிய*
*காலை*
*வணக்கம்.*
No comments:
Post a Comment